این روزها خبر برداشت مواد معدنی از بستر دریاچه ارومیه داغ است و کارشناسان حرفهای مختلفی میزنند.
در اینکه در نتیجه مدیریت نابخردانه در چند دهه اخیر ما شاهد اضمحلال حوضه ۵۲ هزار کیلومتر مربعی ارومیه و در نهایت خشک شدن دریاچه ۵۲۰۰ کیلومترمربعی ارومیه شده‌ایم، تردیدی وجود ندارد. لیتیوم موجود محلول در آب دریاچه ارومیه دارای غلظتی در حد ۱ ppm می‌باشد و برای اینکه لیتیوم ارزش اقتصادی برای بهره برداری داشته باشد باید حداقل این میزان به ۲۰۰ppm برسد. لذا کند و کاو دستگاهها و عبور و مرور کامیونها برای برداشت نمک این پهنه محیط زیستی است که البته در کناره‌های این دریاچه مسبوق به سابقه بوده است. خطر فعلی که از نظر سلامتی مردم منطقه و ساکن در حوضه آبریز ارومیه و حتی شهرهای دورتر چون تبریز، میانه، زنجان و اردبیل را نیز تهدید می‌کند به هم ریختن رسوبات سطحی این دریاچه است که باعث افزایش میزان توفانهای ریزگرد های نمکی می شوند. دولت باید هرچه سریعتر مانع فعالیت اینگونه از بهره برداریها ی خطرناک در سطح دریاچه ارومیه بگردد./کانال آب
نوشته: ناصر خلقی
